نگاهم کن

نیمه‌های شب نمی‌دانم از خواب پریدم یا از افکار آشفته و وحشتناکی که تمام وجودم را فراگرفته بودند. هر چه که بود، چشمانم رو به‌اتاقی تاریک باز شدند. بی دلیل و برای اولین بار در طی زندگیم احساس کردم به‌طور دردناکی از تاریکی می‌ترسم، شروین کنارم نبود و دوباره همه‌ی اتفاقاتی که رخ داده بود، به‌مغزم هجوم آورد. آهسته و لرزان از اتاق بیرون آمدم، در پذیرایی روی کاناپه خوابیده بود و چهره‌اش هنوز هم گرفته بود. غمگین پتوی روی تنش را مرتب کردم و چند ثانیه‌ای نگاهم را به‌او دوختم و دوباره به‌اتاق برگشتم و دیگر نتوانستم بخوابم، تا صبح بیدار ماندم و با افکارم کلنجار رفتم. از غم و اندوه تمام بدنم درد می‌کرد و فکر عصبانیت او، جدا کردن اتاقمان که با وجود دردناک بودنش تازه اولین عکس العمل شروین بود، آینده ی نامعلومی که پیش رو داشتم و فکر زندگیم حتی برای ثانیه‌ای راحتم نگذاشت.

دانلود